Krótko... i trochę o muzyce (Sabaton)

  Kolejny weekend i kolejny raz mam nadzieję, że zrobię coś sensownego w czasie wolnym. A patrząc jeszcze nieco w przód mam nadzieję, że w końcu uda mi się wypełnić moje założenia. Tak, unikam jak ognia słowa "postanowienia", bo to kojarzy mi się już tylko z długą listą i ostatecznym niepowodzeniem.

  A więc zaczynam od muzyki i wypełniania moich w niej braków. Nie ukrywam, że ktoś mnie do tego zainspirował i mam nadzieję, że na tym nie koniec. Otóż pierwszy na mojej liście znalazł się Sabaton i The Art of War (2008). Z pewnością na niej pozostanie.

  Ten typ muzyki wraca do mnie co jakiś czas. Z pewnością wiąże się on z swoistym wyobrażeniem buntu, konkretnymi emocjami. Pierwsza piosenka tego zespołu, jaką miałam okazję usłyszeć, to Uprising  (Coat of Arms  2010) - ale to chyba standard. Od tamtej pory zawsze gdzieś tam chodziło to za mną. Przekonała mnie też tematyka utworów - jak dla mnie (i mojego skąpego osłuchania) dosyć niecodzienna. Tematyka wojenna, którą bez wątpienia zespół zyskał sobie fanów w Polsce. Tak, lubimy, kiedy przebija rozdzierające "Warszawo walcz!".

  Czeka na mnie jeszcze sporo zespołów i utworów. A raczej to ja czekam na nie. Większość pewnie nie zabrzmi ponownie w moich słuchawkach, ale najpierw muszę przekonać się, że niczego nie tracę. A może czeka mnie pozytywne zaskoczenie?

  Plany mam ambitne. Nie tylko w zakresie muzyki. Co z tego wyjdzie - czas pokaże. Tymczasem życzę Wam owocnego weekendu.